Wespe (perdebye) word dikwels as plae beskou, maar hulle kan ’n groot rol in die ekostelsel speel, van bestuiwing totdat hulle ’n skakel in die voedselketting is. ’n Meestersgraadstudent van die Noordwes-Universiteit (NWU), Yasfir Tarif Nadat, onderneem ’n studie om te toon hoe wespe besoedeling kan aandui.

Sy studie is geïnspireer deur ’n referaat waaraan hy en ’n span navorsers van die NWU, die Linköping Universiteit en die Universiteit van Zimbabwe gewerk het. Die span het prof Henrik Kylin, dr Rudo Sithole, Velesia Lesch en die NWU se prof Henk Bouwman ingesluit.

Chroom uit mynaktiwiteite is in hoë konsentrasies gevind in plantspesies wat gewoonlik in huistuine in Sekhukhuneland, Limpopo, gekweek word. Dit is ’n potensiële gesondheidsgevaar.  

Dit is van die bevindings van Sutapa Adhikari, ’n doktorale student aan die Noordwes-Universiteit (NWU), wat die besoedeling van voedsel- en medisinale plante deur chroom- en platinummynstof in Sekhukhuneland bestudeer.

Ongeveer 80% van Suid-Afrika se bevolking is vir hulle gesondheidsorgbehoeftes van mediese plante afhanklik, en dit lei tot ’n toenemende belangstelling in die kommersialisering van plantgebaseerde geneesmiddels.

Navorsing deur Tshepiso Ndhlovu, ’n PhD-kandidaat aan die Noordwes-Universiteit (NWU), gee ons ’n kykie na die potensiaal van medisinale plante vir die velsorgmark en vir die behandeling van kindersiektes.

Die wêreld is ’n betowerende plek vol interessante gebeure en voorvalle. Dit vind nie in isolasie plaas nie, en om die ingewikkeldhede van enige gebeurtenis of interaksie ten volle te verstaan, is dit belangrik om die “groter prentjie” daaragter te ondersoek.

Wetenskap is verskriklik verslawend. Dit gee vir ’n mens ’n kykie op wonders waaraan jy in jou wildste drome nie kon dink nie. Godfrey Mosotho weet dit beter as die meeste mense en hy hou nie hierdie geheim vir homself nie.

 Die konferensie van die Suid-Afrikaanse Instituut vir Fisika (SAIP) speel al jare lank ’n sentrale rol om die Suid-Afrikaanse fisikagemeenskap byeen te bring, en ’n plek te wees waar nuwe bevindings gedeel, navorsingsamewerkings gekweek en studente geïnspireer kan word. 

Onlangse multidissiplinêre navorsing wat deur prof Albie van Dijk van die Noordwes-Universiteit (NWU) in samewerking met navorsers van ander nasionale en internasionale instellings gedoen is, herinner ’n mens aan die oplos van ’n raaisel – ’n 16 jaar oue een om spesifiek te wees.

Die groot verskeidenheid bakteriële spesies wat aangetref word in voorbereide vleis wat op Johannesburg se strate verkoop word, is ’n aanduiding dat verbruikers van hierdie vleis gevaar loop om voedselvergiftiging op te doen.

Dit is volgens die bevindings van ’n meestersgraadstudie wat deur dr Mpinda Edoaurd Tshipamba van die Noordwes-Universiteit (NWU) se vakgroep Dieregesondheid uitgevoer is.

Die titel van sy studie was “Evaluation of the effect of hygiene practices and attitudes on the microbial quality of street vended meats sold in Johannesburg, South Africa”.

In ’n waterskaarsland soos Suid-Afrika met toenemende eise vir weiding, kan gekweekte meerjarige grasse die antwoord wees op die bewaring van die veld en die verskaffing van voeding vir diere. 

“Droogtes, min reën en oorbeweiding het groot degradasie van die veld veroorsaak, en dus is die herstel van die veld ’n prioriteit vir produsente en vir die diere wat vir oorlewing van die gras afhanklik is,” sê Ntokozo Msiza, ’n PhD-kandidaat in dierewetenskap aan die Noordwes-Universiteit (NWU).

Deur inheemse woude met boomplantasies te vervang, word die grond op ’n mikrobiese vlak benadeel deur ’n impak op die vrugbaarheid van die grond en die gesondheid van die planeet te hê.

Dit is een van die gevolgtrekkings waartoe die Noordwes-Universiteit (NWU)-akademikus prof Olubukola Oluranti Babalola gekom het. Sy het onlangs saam met dr Adenike Eunice Amoo baanbrekernavorsing uitgevoer om die impak van die verandering in grondgebruik op bakteriële gemeenskappe in die grond en die eienskappe daarvan te ondersoek.