Prof Roelien Goede is passievol oor onderwys en het na Potchefstroom verhuis, waar sy in 2001 as dosent in die destydse Skool vir Rekenaarwetenskap, Statistiek en Wiskunde aangestel is.

Haar hoofnavorsingsfokus, waarvoor sy in 2018 ’n C2-gradering by die Nasionale Navorsingstigting (NNS) van Suid-Afrika ontvang het, is die verbetering van databewaring in Suid-Afrika met behulp van stelseldenke.

Die verbetering van databewaring sluit ’n fokus op tegniese verbeterings in en op die verbetering van die gereedheid van gegradueerdes om die databewaringsbedryf te betree.

Stelselwetenskap is ’n metawetenskap, met ander woorde dit is ’n benadering wat op verskillende gebiede toegepas kan word.

Dit is die teenoorgestelde van reduksionisme en sluit strategieë in om die kompleksiteit van ’n holistiese begrip te omvat. C West Churchman het geskryf, “’n stelselbenadering begin wanneer jy vir die eerste keer die wêreld deur die oë van ’n ander sien”.

Dit is veral waar vir dr Goede en lê haar baie na aan die hart, want sy is aanvanklik in ’n spesifieke, reduksionistiese denkwyse opgelei.

Sy het spoedig besef dat mense dikwels opgelei word om binne die raamwerk van dissiplines te dink, en dat dit nie bevorderlik is om veelvuldige perspektiewe te akkommodeer nie.

Sy kon nie haar wetenskap los van haar lewenswêreld beoefen nie, en toe sy stelselwetenskap ontdek, het sy besef dat sy dit nie hoef te doen nie. Sy het besef dat dit moontlik is om die kompleksiteit van probleme te hanteer deur ’n stelselbenadering te volg.

 Prof Goede doen navorsing oor besigheidsintelligensie. Sy plaas haarself in die skoene van ander op die IT-gebied om stelsels te skep wat verskillende gesigspunte inkorporeer. IT-stelsels misluk dikwels omdat hulle beperkte perspektiewe insluit, maar met ’n holistiese benadering word kompleksiteit verwelkom en nie verminder nie.

Sy doen ook uitvoerig navorsing in onderwys, maar doen dit vanuit ’n kritiese stelselbenadering wat op die holistiese aard van probleme fokus.

Haar fokus is altyd op kritiese stelseldenke om diegene te bemagtig wat nie by beplanningsfases betrokke is nie, maar wel deur die uitkoms geraak word.

 Haar mees onlangse projek is die skepping van ’n speletjie-omgewing vir leer. In ’n wêreld waar ons deur belonings gemotiveer word, moet universiteite byhou en om studente se tyd meeding.

Leer kan byvoorbeeld inmeng met studente se tyd met sosiale media. Die skepping van ’n speletjie-enjin wat al die voordele van ’n speletjie inhou, kan studente se manier van leer en hulle motivering daarvoor omkeer.

Die doelwit is om ’n prettige leerplatform te skep en dit vir verskillende toepassings in onderrig te benut, byvoorbeeld vir rekenaarwetenskap en statistiek.

Die speletjiegebaseerde leeromgewing uit veelvuldige perspektiewe kan ’n groot impak hê en kan selfs vir klein inheemse tale in Suid-Afrika gebruik word.

 Prof Goede aspireer om ’n speletjie-omgewing te skep wat vir talle leerareas aangepas word om ’n werklike verskil in ’n wye verskeidenheid toepassings te maak.

Die relevansie van stelseldenke vir om dit te bereik, is duidelik. Dit is ’n metode om kompleksiteite te bestuur, veelvuldige perspektiewe te aanvaar en om sin te maak van die kompleksiteit van ons werklike wêreld.